'Ik neem weleens een klant mee naar huis'

'Ik neem weleens een klant mee naar huis. Niet letterlijk natuurlijk, maar in gedachten. Omdat iemand me geraakt heeft met een persoonlijk verhaal of omdat ik een mooi gesprek heb gehad waar ik energie van kreeg en waar ik van leerde.

Onlangs heb ik Roos ‘mee naar huis genomen’. Haar naam heb ik natuurlijk gefingeerd met het oog op haar privacy, maar haar verhaal is echt. Roos is nog geen twintig jaar, maar heeft het nodige meegemaakt in haar jonge leven. Zwanger toen ze achttien was, zonder werk en regelmatig boos op de wereld. Maar tegelijk vastbesloten om haar kind een ander leven te geven dan zij zelf had.

Laatst kwam Roos met haar zoontje van inmiddels een half jaar oud de SNS winkel in Amsterdam binnen. Ze vroeg of ik afschriften kon printen waar bepaalde transacties niet op te zien zouden zijn. Ik legde haar uit dat dit niet kon. Daar had ik het bij kunnen laten. En dan had ik haar verhaal waarschijnlijk niet mee naar huis genomen. Maar voor mij is dat niet wat bankieren met de menselijke maat betekent. Dus ik vroeg haar waaróm ze die afschriften nodig had. Toen kwamen de tranen. Want wat bleek: Roos dreigde het tehuis voor jonge alleenstaande moeders uitgezet te worden. Ze had namelijk geld gegeven aan de vader van haar kind. Geld dat ze volgens de regels niet had mogen geven. Haar verhaal maakte indruk op me en zo kwam het dat ze na sluitingstijd dus alsnog bij mij thuis op de bank belandde.

Ik kon het niet meteen loslaten. Wat als Roos op straat belandde? Toen herinnerde ik me een gesprek dat ik niet zo lang geleden had met iemand die bij de Johan Cruijff Arena werkt. Het management van de Arena wil iets teruggeven aan de Bijlmer en is daarom een project gestart om mensen aan een baan of studie te helpen.

Het verraste me om haar de volgende dag terug te zien in de winkel. Ze kwam excuses aanbieden voor haar emotionele gedrag van de dag ervoor. Ik legde haar uit dat wij een menselijke bank zijn en heb haar meteen gevraagd of ik haar mocht koppelen aan mijn contactpersoon bij de Johan Cruijff Arena. Met deze hulp zou ze een andere wending aan haar leven kunnen geven en haar financiële positie kunnen verbeteren. Inmiddels is het contact gelegd en ik weet zeker dat Roos het redt. Ze heeft er alle capaciteiten voor. Wel heeft ze me één ding moeten beloven. Dat wanneer ze wat geld gaat verdienen, ze een spaarrekening komt openen voor haar zoontje waarop ze elke maand iets voor hem apart zet – al is het maar 5 euro. Daar hebben we de hand op geschud.

Elke klant, elk méns, draagt een verhaal met zich mee. Door nieuwsgierig te zijn naar het verhaal van anderen, ontstaat een relatie en kunnen wij de persoonlijke bank zijn die een verschil maakt. Voor zo’n bank werk ik graag.'